Sait Faik Abasıyanık

Yazar

18 Kasım 1906’da Adapazarı’nda doğdu. Babası Mehmet Faik Bey varlıklı bir tüccardı. İlköğrenimine Adapazarı’nda başlayan Sait Faik, ortaöğrenimine İstanbul Erkek Lisesi ve Bursa Lisesi’nde devam etti. Bu arada hikâye denemeleri yazmaya başlamıştı. “İpekli Mendil” adlı ilk öyküsünü henüz lisedeyken kaleme aldı. Liseden sonra İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’ne yazıldı. Eğitimine düzenli devam etmediğini gören babasının isteği üzerine 1931’de İsviçre’ye iktisat okumaya gitti. Ancak bir hafta dolmadan Fransa’ya geçti. 1931-1935 yılları arasında Fransa’da kaldı. Türkiye’ye döndükten sonra kısa bir süre Halıcıoğlu Ermeni Yetim Mektebi’nde Türkçe öğretmenliği yaptı. Ardından babasının açtığı tahıl dükkânını işletmekle uğraşsa da başarılı olamadı. 1942’de İkinci Dünya Savaşı sırasında Haber gazetesinde bir ay süresince adliye muhabirliği yaptı. Bu dönemden sonra sadece yazıyla uğraşmaya karar verdi. Kışları Şişli’de, yazları annesi Makbule Hanım’la birlikte Burgazada’daki evlerinde yaşamaya başladı.
1934’te öyküleri Varlık dergisinde yayımlanmaya başladı. Sait Faik âdeta sanatı, hikâyeciliği için yaşıyordu. Yaşamak ve yazmak birbirinden ayrı değildi onun için. 1936’da ilk kitabı Semaver, Remzi Kitabevi tarafından baskı maliyetini babasının karşılamasıyla yayımlandı. 1939 yılında babasını kaybetti. Aynı yıl ikinci kitabı Sarnıç basıldı. Modern Türk hikâyeciliğinin öncülerinden biri olarak kabul gördü. 
1953 yılında “Modern edebiyata yaptığı hizmetlerden dolayı” Amerika’daki Mark Twain Derneği’ne onur üyesi seçildi. 11 Mayıs 1954’te Burgazada’daki evinde hayata veda etti. Ölümünden bir yıl sonra, 1955’te, annesi Makbule Hanım’ın çabalarıyla başlatılan Sait Faik Hikâye Armağanı halen devam ediyor. 1963’te annesinin de ölümünden sonra Burgazada’daki evleri ise Sait Faik Müzesi haline getirildi.